Derin ve içten: Kerem Bürsin
Özel okula gidiyorsunuzdur ve sınıfınızdaki 20 çocuğun durumunda çok farklı değildir. Ama Teksas'a taşındığımızda durum bambaşka oldu. Beni bir devlet okuluna yazdırdılar. Birbirinden farklı sosyal olanaklara sahip tam 4.000 kişilik bir okuldu. Ve dolayısıyla her profilden arkadaşım vardı. Mesela en yakın arkadaşımın babasının nerede olduğu belli değildi, annesi de bir süpermarkette kasiyerdi. Ya da tam tersi durumlar da oluyordu. Babası büyük bir şirketin CEO'su olan bir arkadaşım, okuldan sonra pizzacıda çalışırdı. Kimin ne olduğu önemli değil! O yüzden kim nereden gelirse gelsin; onu olduğu gibi kabul etmeyi ve en başta da karşımda öncelikle bir insan olduğunu öğrendim bu sayede." Bunun üzerine, Türkiye'ye geldiğinde bir bocalama yaşayıp yaşamadığını soruyorum…
"Maalesef buraya ilk kez geldiğimde bunun tam tersine şahit oldum. Sınıfsal ayrım yapılıyor, biri garson ise ona sırf garson olduğu için kötü davranılıyor. Halbuki o anda karşında sana garson olarak hizmet veren kişi, o restorandan çıktığında seninle aynı kaldırımda yürüyecek ya da seninle oturduğun sokağı paylaşıyor..."