Geleceğin mimarı: Bjarke Ingels daha büyük düşünüyor

"İşin aslına baktığınızda şu anda hâlâ Bjarke gibi insanların çok olmadığını düşünüyorum," diyerek devam ediyor Kara; "Zaha, Chipperfi eld gibi harika işler çıkaran insanlarla çalıştım. Ürettikleri binalar ve oluşturdukları süreçler nedeniyle Herzog & de Meuron benim dünyadaki favori mimari fi rmalarımdan biri. Ancak bu doğrultuda gittiğinizde onlar yok olduğunda disiplinin de yok olduğunu düşünüyorum. Sanırım Bjarke o alanı buldu. Onun mimari özelliklerini veya çalışma şeklini taklit etmek zorunda değilsiniz. Ancak onun güvenini ve topluluklara, belediye başkanlarına ve politikacılara ulaşabilme yeteneğini taklit etmeyi denemeniz gerekiyor. Mimar olarak bunları yapmazsanız disiplin açısından bir geleceğiniz olmaz." Konuşmanın ortasında Ingels, New York'un Yaldızlı Çağı'nın en iyi mimarı olan, şatafatlı binaları kadar karışık aşk hayatı ve şok edici ölümüyle de meşhur olan Stanford White'tan bahsediyor. İşe bakın ki, White'ın daha az bilinen çalışmalarından biri olan heybetli bir Rönesans Uyanışı zamanından kalma elektrik santrali, Via 57 West'in sivri kenarının yanında (ve sözün gerçek anlamıyla gölgesinde) sessizce duruyor. Bu, çağların çakışmasını gözler önüne seriyor. Archigram'dan Peter Salter'a (hatta Koolhaas ve Hadid kariyerlerinin büyük kısmı boyunca) tüm zamanın en etkili tasarımcılarının bazıları çok az şey inşa etti. En verimlilerinden bazıları ise ortadan kayboldu. Sonuç olarak ister fi kirleri veya skandalları isterse de estetikleri ya da yalnızca harabeleri olsun, Ingels'ten ya da herhangi bir başka mimardan geriye kalacaklar bizim tamamen dışımızda.

DUBAI'DEKİ HYPERLOOP ONE LANSMANINDA BİR KONUK, KASIM 2016