Nisan Ak | Hayattan Ne Öğrendim?

Kariyerimde güzel olduğu kadar çok komik hikâyeler de başıma geliyor. Bir keresinde ilk verdiğim konserlerden birinde batonumu sehpaya çarpıp düşürmüştüm. Konsere ellerimle yöneterek devam ettim. Sonrasında çellist yanıma gelip "Aslında çok kötü olmadı, arada sırada şefler butonlarını düşürüyor, hatta bir keresinde müzik devam ederken batonunu yerden almaya çalışan şef görmüştüm." diyerek beni cesaretlendirmişti.

Kariyer basamaklarını tırmanırken elbette ben de zorlandım. Dünyada zor olmayan meslek var mı ki! Maalesef benim mesleğim, mesleğimi icra etme kısmına geldiğimiz zaman daha da zorlaşıyor. Okulu kazanmak, bitirmek kolay. Ancak şeflik maalesef okulu bitirdikten sonra iş bulabildiğimiz bir meslek değil. Yanılmıyorsam iş bulma oranı %50'nin altında.

Şeflik sadece müzikal bir meslek değil. Liderlik, yöneticilik, yardımcılık, öğretmenlik, konuşmacılık, modellik, reklamcılık… Hepsini biraz bilmek gerekiyor. Okul sadece müzikalliği eğer iyi bir mentorunuz varsa biraz da yöneticiliği öğretiyor. O yüzden okul bence çok önemli. En azından repertuarı ve kurullarla konuşmayı, toplantılara katılmayı öğreniyorsunuz. Çünkü bir konseri organize ederken her şeyi bilmek zorundasınız! Sizin için bu işleri yapan insanlar varsa bile onlara süpervizorlük etmezseniz en iyi sonuçları elde edemezsiniz. Şirket yönetmek gibi ama her konserde her şey yeniden başlıyor.

Biyografi de psikoloji de okumayı çok seviyorum. Bugüne kadar okuduklarımdan anladığım kadarıyla hayatta hiçbir zaman denemeyi bırakmamak gerekiyor.

Maalesef hayatta kırılmamak ya da yorulmamak zor. Çoğu zaman her başvuru, her yeni deneyim çok umutlanarak ve heyecanlanarak yapılıyor ve olumsuz sonuç olduğunda insanı depresyona sürüklüyor, insana kendini sorgulatıyor. Bu tip durumlarda benim taktiğim seçim sürecini bilmediğim şeylere üzülmemeye çalışmak. Çünkü seçim süreçlerinin benimle hiç ilgisi de olmayabilir.

Müzik dışında iki doğal yeteneğim var; organizasyon ve gözlem. Bu ikisini hem kullanmayı çok seviyorum hem de olabildiğince geliştirmeye çalışıyorum. Dışarıdan kendine bakabilmek, başkalarını gözlemleyebilmek ya da etrafınızdaki insanların o anki duygu durumlarını hissedebilmek çok faydalı olabiliyor. Organizasyon yeteneğim sayesinde çoklu düşünüp birilerine yardım edebilmek beni çok mutlu ediyor. Bir de; kendimi geliştirme eğilimim var.