Oğuz aldı başını gidiyor

Nepal'in güneyinde ormanda kurduğu çadırı bir gün bir kaplan ziyaret etmiş.

"Sanırım hayatımda en çok korktuğum andı. Boğazım düğümlendi ve ses çıkaramadım.Daha zayıf korkular olsa da yolculuğumdan ilk aklıma gelenler; İran'da askeri alanda dolaştığım ve fotoğraf çektiğim için istihbarat servisinden gelip beni
aldıkları. Hindistan ve Nepal'de de birkaç defa ciddi ciddi uçurumdan yuvarlanıyordum ve bir keresinde de Hindistan'da beni linç etmeye kalktılar."

Biraz da 'bu değirmenin suyu'ndan bahsedelim mi?

"Tabii ki. Bu tip bir yolculuğa en az 1 sene evvel karar verirseniz maddi hazırlık yapma şansınız olur. Yine de belirtmeliyim ki, öngörülmeyen pek çok masraf çıkıyor. Ben hızlı karar verdim ve hazırlığım yoktu. Sponsora ihtiyacım vardı. Rekorlar kırmış bir atlet, Formula 1 pilotu veya bir dijital medya fenomeni olmadığım için kurumsal bir sponsor bulamadım. Pek çok masrafım
olmuştu. Bazı aile dostlarım, akraba ve arkadaşlarım ciddi desteklerde bulundu. Sonunda banka hesabımda 0 (sıfır) TL'yi gördüm. Bir yakınım günlük 10 dolar vererek sponsorum oldu ve üç aylık harcırahım olan 900 dolarla yola çıktım. Acil
durumlar için paraya ihtiyacım olabileceğini düşünerek her gün 1-2 dolar tasarruf yapmaya özel gösterdim. Yolculuğun ilerleyen evrelerinde başka sponsorluklar aldım ama standartlarım hep düşüktü. Günlük bütçem en fazla günlük 25 dolara çıkmıştır."mi?