Otomatikle Tanışma
Harwood, prototiplerini geliştirmeye devam ediyor ve bu konuda kendisine destek verecek ortaklar arıyordu. O dönem, Manchester'lı mucit Louis ve Philip Alexander'la çalışmaya başladı ve Man Adası'ndan Londra'ya taşındı. Bu taşınış, aynı zamanda İsviçre'ye gidiş-gelişlerini de sıklaştırdı. İsviçre'nin Grenchen kasabasındaki Schild SA adlı firma, Harwood'un karmaşık mekamekanizması üzerinde çalışıyor ve bir bakıma onu inşa ediyordu. Kısa bir süre sonra Harwood, Fortis ve Blancpain adlı saat markalarıyla bir sözleşme imzaladı ve saatlerini kendi adıyla Britanya ve Avrupalı müşterileriyle buluşturmaya başladı. Artık işleri rayında gidiyordu.
The Harwood Self-Winding Watch Company (Harwood Otomatik Saat Şirketi), övgüler eşliğinde 1929 yılının başlarında kuruluşunu ilan etti. Şirket yönetiminde, iki yönetici ortak vardı ve biri, yazının başında bahsi geçen Northern Whig adlı gazetenin editörüydü. Öte yandan, onca övgü ve şaşaaya rağmen, Harwood'un bu büyük buluşu yılda sadece 5.000 adet üretiliyordu.
Şirket, bu "yıldız" ürünün potansiyelini yükseltmek konusunda kararlıydı. Zira bazı anlaşmalar yardımıyla 150 bin adetlere ulaşmak mümkündü. Şirket, "Bu saat, saat endüstrisinde bir devrim yaratmalı," diyordu; "Anahtarsız bir saat, endüstride şimdiye kadarki en çığır açan buluştu."