Remake: İnsanlar cehenneminden kaçış

Aylin'le kısa süre sonra sevgili olduk. Hayatımın en umutsuz dönemine bir güneş gibi doğdu Aylin. Arkadaşlarımın çoğu yurt dışına gitmişti. Bir kısmı, özel sektörde genetik mühendisliğiyle zerre alakası olmayan işlere girmiş, bir kısmı da girmemek için dirense de benim gibi biçare haldeydi. Aylin, ilk Sevgililer Günü'nde hayatımı alt üst edecek hamleyi yapacaktı.

Millet, sevgilisine Golden Retriever alır, chinchilla alır, ne bileyim hiçbirisini bulamazsa gider hamster alır. Aylin, attığı saçma sapan tweet'lerden de anlayacağınız üzere enteresan bir tipti, gitti şempanze aldı. Sevgililer Günü gecesi, o yağmurlu 14 Şubat akşamı kapıyı açtığımda karşımda Aylin'in elinden çocuk gibi tutmuş Sezai'yi gördüğüm anı hiç unutamıyorum. Sırılsıklamdı Sezai. Tüyleri, tiftik tiftik olmuş, yaşaması gerektiği coğrafyadan binlerce kilometre uzakta, aynı benim gibi kaybolmuştu. Aylin'i ve Sezai'yi içeriye buyur ettim. Aylin, "Düşündüm, taşındım ve genetik olarak bize %99 yakın olduğu için sana şempanze almaya karar verdim. Yalnız tek bir şartım var, Sezai'yi nereden bulduğumu bana asla sormayacaksın." dedi. Aylin'i düzeltmek zorundaydım. Pan troglodytes yani şempanze türünün, homo sapiens ile benzerliğinin %86 ila %98 arasında değiştiğini, genom haritası çıkarılmış türlerin genom büyüklüğünün yani toplam gen sayısının farklılık gösterebildiğini, nükleotit karşılaştırmaları yapıldıktan sonra farklı yorumlar yapıldığı için benzerlik yüzdeleri noktasında farklı sonuçlar çıkabildiğini uzun uzun anlattım. Sezai de, Aylin gibi beni dinledi.

Ankara'daki bekâr evimde, beş yıldır yalnız yaşıyordum. Artık yabancı bir ev arkadaşım vardı. İlk gece, Sezai huzursuzlanmasın diye yatak odasının kapısını kapatmadık. Ancak o, salondaki kanepeye kıvrılmayı tercih etti. O kadar sakin, o kadar muhlis bir canlıydı ki Sezai, her şeyin farkında gibiydi. Sabah uyandığımızda, gözleri açık şekilde kanepede yatarken bulduk Sezai'yi. Bir kez bile yatılı misafi rlikte salonda uyumuşsanız, Sezai'yi anlayabilirsiniz. İnsan, ev ahalisi uyanmadıkça o yataktan kalkmak istemez. Boş boş, yabancı duvarları, yabancı eşyaları, yabancı halıları falan izleyerek öylece bekler. Sezai de bu bilince erişmişti daha ilk gecesinden.