Tarzı Ne?

Yazı Gaby Keiderling Çeviri Begüm Koçer Hey, birinin bunu yapması lazım. En azından Ramy Youssef Oscar töreninde sunuculuk yapmaya hazırlanırken kendisine böyle söylüyor. Youssef, 'Ne zaman televizyon için bir şey yapmakla meşgul olsam, bir arkadaşım bana böyle söyler,' diye açıklıyor. 'Bana, 'Hey, dostum, birinin bunu yapması lazım' der. Bunun en iyi yanı da onun bir doktor olması.' Bu yüzden büyük geceden birkaç gün önce, bunu tam olarak nasıl yaptığını öğrenmek için Poor Things'te başarılı bir performans sergileyen oyuncuyu yakalıyorum. Her şey Zegna ile başlıyor. Youssef, 'İlginç olan şu ki Oscar ödülleri Ramazan'ın ilk gecesine denk geliyor,' diyor. 'Ne zaman Ramazan gecesi camiye gitsem cübbe giyerim. Bunun üzerine aklıma şöyle bir fikir geldi: 'Gerçekten güzel bir Zegna ceketi ile süper şık bir cübbe giymek nasıl olurdu?'' Bunun üzerine onlarla bu konu hakkında konuşmaya başladım ve herkes çok heyecanlandı.' Sonuç mu? Tarzların, kültürlerin ve tasarımcıların nihai bir uyum içinde birleşmesi. 'Düğünüm için bana özel olarak dikilen bir bornozum vardı. Aslında düğünümde giymedim ama tüm hafta boyunca giydim. Yassir Ahmed ve Zaid Mahomed tarafından tasarlandı,' diyor Youssef ve ekliyor; 'Açıkçası iki farklı tasarımcı olduğu için işe yarayıp yaramayacağından emin değildim, yani neler olduğunu bilmiyordum ama ceketi giydiğim anda hepimiz 'Vay be, işte bunu yapıyoruz' dedik.' Oscar ödülleri, ünlü oyuncu için bir stil anından çok daha fazlası. Aynı zamanda inandığı şeyleri bir renk patlamasıyla (kırmızı iğneye bakın) savunmak için bir şans olarak kullanıyor. Stil ve aktivizm yaklaşımının ötesinde, Youssef ailesi, arkadaşları ve şık rol arkadaşları hakkında konuşuyor. Hadi başlayalım. Hem bu sahnede olmak hem de geçmişi olan bir şeyi giymek büyük önem taşıyor. Komik, çünkü babamla bu konu hakkında konuşuyordum ve o da 'Oscar töreninde cüppe mi giyiyorsun?' dedi. Fakat, Zegna provasından sonra içimde şöyle bir his vardı: 'Sanırım bu adamlar gelecek yıl cüppe yapmaya başlayacaklar.' Tam bir yüksek moda parçası gibi görünüyor. Üzerimdeki pantolonlar veya aşağı doğru genişleyen uzun üstler gibi şu anda çok moda olan hareketli siluetlerden pek de uzak değil. Yani cübbem, her iki kutucuğu da dolduruyor. Ayrıca kırmızı da olacak. Ekim ayından bu yana devam eden Artists4Ceasefire kampanyasının bir parçası olan bu yaka iğnelerimiz var. Grammy'lerde de taktık. Tamamen siyaha bürünmekle ilgili bir başka düşüncemiz de kırmızıyı öne çıkarmaktı. Ortasında bir kalp olan bu güzel el, Artists4Ceasefire'ın kalıcı bir ateşkes ve rehinelerin güvenli bir şekilde geri dönmesi için insani yardım çağrısına gönderme yapıyor. Dünyada bu kadar acı yaşanırken bir ödül töreninde olmanın gerçekçi gelmeyen bir yanı var. Yine de Artists4Ceasefire bayrağı ile haber döngüsünden tamamen farklı bir şey yapma fırsatımız olduğunu düşünüyorum. 'Konuşan kafalar' terimini her zaman çok ilginç bulmuşumdur, çünkü CNN ya da MSNBC'yi açıyorsunuz ve karşınıza konuşan kafalar çıkıyor. Herkes kafa tokuşturuyor. Bence sanatçıların yapabileceği şey, konuşan kalpler yaratmak. Bizler gerçekten de işin duygusuyla, insanlığıyla bağlantı kurmak için buradayız. Sanatçıların profesyonel olarak duyarlılıklarından faydalandıklarını söyleyebilirsiniz ve bence durum böyle olduğu için, insanların kalplerine hitap etmek yapabileceğimiz en etkili şeylerden biri gibi geliyor. 'Yüksek rahatlık' diyebilirim. Biraz oversize giysileri seviyorum. Giydiklerimin beni sarıp sarmaladığını hissetmek hoşuma gidiyor. Rahat hissetmek istiyorum ama aynı zamanda güzel görünmek de istiyorum. Bazen rahat olduğunuzda rüküş olursunuz ve ben rüküş olmak istemiyorum. Rahat ama gösterişli olmak istiyorum. Büyük boy ceketlerim, kazaklarım ve bulduğumdan beri üç yıldır haftada en az dört ya da beş gün giydiğim bir kot pantolonum var. Gerçekten sevdiğim, 1970'lerden kalma bir Levi's. Emma (Stone) olmalı. En havalı kıyafetlere sahip ve bulunduğu ortamı çok hızlı okuyabiliyor. Her zaman rahat mı yoksa şık mı giyinmesi gerektiğini biliyor ve şık giyindiğinde bile zahmetsiz hissettiriyor. Emma bizim zahmetsiz liderimiz. Büyümek çok eğlenceli. Aynı anda hem ekran önünde hem de ekran dışında büyüyebildiğim için gurur duyuyorum. Poor Things ekibinin en güzel yanı etrafımın sürekli büyüyen insanlarla çevrili olmasıydı. Gerçekten güzel aile hayatları olan ve aynı zamanda en sevdiğim oyunculardan oluşan bir ekibim vardı. En Gururlu Anlar 23 Mart 2024'te HBO'da yayına girecek yeni şovumla (Ramy Youssef: More Feelings) gurur duyuyorum. Turnedeyken kaydettik ve asıl amacımız insanları yüz yüze görmek ve onlarla bağ kurmaktı. Dizim yayına girdikten sonra ilk kez dışarı çıkıp bir sürü gösteri yaptım. Diziyle bağ kuran çok özel bir kesim insan var. Bu yüzden onları görmek ve onlar için performans sergilemek -özellikle de gülmenin zor olduğu bir dönemde- gerçekten çok güzeldi. Bırakın insanları güldürmeyi, gülemeyeceğimi bile düşündüğüm pek çok gece oldu; seyirciye bunu söyledim ve onlar da bunu kabul ettiler. Sonra hepimiz gülmenin bir yolunu bulurduk. Müthiş bir şeydi.