Ponyo'dan Sōsuke (2008)

Yazı Joseph Furness Çeviri Begüm Koçer Pek çok Britanyalı gibi partnerim ve ben de pandemi sırasında Studio Ghibli'nin tuhaf, harika dünyasına ışık tuttuk. Bu tam da ihtiyacımız olan kaçıştı. Bir yayın platformu, gelecekteki olayların farkındaymış gibi, Boris'in (Johnson, eski Başbakan) ülkeyi ev hapsine koymasından yalnızca birkaç hafta önce Japon film stüdyosuyla bir anlaşma imzaladı; şirketin bir zamanlar yayın hizmetlerine karşı düşmanlığı göz önüne alındığında bu büyük bir başarıydı. Bu neredeyse eksiksiz koleksiyon, Joe Wicks antrenmanları ve BBC Good Food tarifleri gibi, karantinadaki Britanyalıların hayatlarının temel bir unsuru haline geldi. Hikayeler bizi büyüledi; kostümler de öyle. Her filmde, can sıkıntısından dolayı değil (Ghibli filmleri herkese göre olmayabilir ama sıkıcı değildir, hiçbir zaman değildir), en sevdiğim kombinleri çekebilmek için telefonumu elimin altında tutuyordum. Bunları, Boris bizi özgür bırakır bırakmaz ilham alacağıma söz verdiğim bir albümde topladım. Hızlıca TikTok ve Reddit'te yaptığım aramaların sonucunda, takıntımda yalnız olmadığım ortaya çıktı. Görünen o ki, anime modasına olan tutkum tamamen normaldi. Daha ileri araştırmalar, animenin asırlık kağıt muadili manga ile birlikte yıllardır zamanımızın en önemli terzilik dehalarından bazılarını aktif olarak etkilediğinin keşfedilmesine yol açtı. Nicolas Ghesquiére, Louis Vuitton için hazırladığı İlkbahar 2016 koleksiyonunda Naoko Takeuchi'nin Sailor Moon'una ve Hideaki Anno'nun Neon Genesis Evangelion'una gönderme yaptı. Daha sonra LV Sonbahar 2017 defilesini Kenji Kawai'nin 1990'ların klasik siberpunk animesi Ghost in the Shell için yaptığı bestelerden biriyle açtı. Miuccia Prada, üçlemenin ilk filmine aşık olduktan sonra 2007'deki Appleseed: Ex Machina filmi için bir dizi görünüm tasarladı. Devam filmi için düzenlediği basın toplantısında şunları söyledi: 'İlk Appleseed'i izlerken, insan ve makine, şiddet ve aşk arasındaki karşıtlığın ifadesinin harika olduğunu düşündüm. Filmin duygularına uygun, çağdaş bir şey tasarladım.' Kanye de bir keresinde Akira'yı 'en yaratıcı ilham kaynağı' olarak tanımlamıştı. Aniden bazı çizgi film karakterlerinin kıyafetlerine imrenme konusunda kendimi daha az aptal hissettim. Kasım ayında Studio Ghibli'nin son filmi The Boy and the Heron'un basın gösterimine katılma şansına erişmiştim. Japon ve Amerikalı eleştirmenlerin daha önce de belirttiği gibi, bu film anında bir klasiğe dönüştü. Yönetmeninin, Ghibli'nin kurucu ortağı ve My Neighbour Totoro (1988), Princess Mononoke (1997), Spirited Away (2001) ve Ponyo (2008) dahil olmak üzere en büyük hitlerinin arkasındaki beyin olan Hayao Miyazaki olması nedeniyle pek de şaşırtıcı değil. Elbette filmde bazı dikkat çekici erkek kıyafetleri yer alıyor. Örneğin cesur kahraman Mahito, film boyunca baştan ayağa gri giyiniyor; İkinci Dünya Savaşı sırasında geçen masal için harika bir seçim ama son zamanlarda podyumlarda görülen utility tarzına da gönderme yapıyor. (Bakınız: Bottega Veneta Sonbahar-Kış 2023'ün 4. görünümü, Prada Men İlkbahar-Yaz 2024'ün 4. görünümü, Dior Men Resort 2024'ün 11. görünümü.) Görüyorsunuz, Hayao Miyazaki ve arkadaşlarının anlattığı aile dostu hikayeler her zaman ahlaki değerlerle doludur: Doğayı koruyun! Herkese saygılı davranın! Kendinize sadık olun! Sevdiklerinize iyi bakın! Ve daha fazlası... Ve benim teorim, bu hayat derslerinin gelecek nesillere etkili bir şekilde iletilmesini sağlamak için, karakterlerin, en azından insanların, kalıcı stil gibi yollarla sonsuza kadar ilişkilendirilebilecek şekilde tasarlandığını ileri sürüyor. (Benden farklı olarak, Psikoloji mezunu olmayanlar için açıklarsak; kurgusal bir karakterle ne kadar çok özdeşleşebilirseniz, onların anlatı akışından o kadar çok şey alırsınız.) Lafı daha fazla uzatmadan, Studio Ghibli erkeklerinin giydiği en iyi erkek kıyafetlerini sıralıyorum. Hepimiz Mahito ve öncüllerinden terzilikle ilgili bazı ipuçları alsak iyi olur. Mahito (evet, soldaki) hepimize sezonun ötesine geçen bir renk tonunun mantıklı, çok yönlü bir üniformaya dönüşebileceğini hatırlatıyor. Bu da bana, eğer gerçek bir insan olsaydı Homme Plissé Issey Miyake'yi sevebileceğini düşündürüyor. Gömleğin her iki tarafındaki kargo cepleri, görünüme asker havası katıyor (filmin başlarında denizci şapkası, sırt çantası ve askeri tarzda bir postacı çantası takarken de bu havayı yansıtıyordu) ve pantolonun bilekleri, kıyafete gençlik enerjisi katıyor. Aferin, genç delikanlı. Görünüşe göre Mahito, stil konusundaki yeteneğini babası Shoichi'den miras almış. Duygusal olarak zeki olmayabilir (küçük bir spoiler uyarısı), ancak ceketinin tatmin edici kesiminden de anlaşılacağı üzere, iyi terzilik konusunda bir şeyler bildiği kesin. Ayrıca: O tarçın rengi kravata bayıldım. Ghibli'nin 3D CG animasyonuna yönelik ilk denemesi (ve belki de sonuncusu) olan Earwig and the Witch, büyük ölçüde stüdyonun en kötü çalışması kabul ediliyor. Yine de filmde, film şirketinin şimdiye kadar hayal ettiği en iyi kostümlerden bazıları yer alıyor. En kayda değer olanı, Earwig'in üvey babası Mandrake'in (en sağdaki) giydiği takım. İddialı bir mor takım elbise, düz beyaz bir gömlek, şık siyah ayakkabılar, siyah sağlam tokalı bir kemer, bir çift disk şeklinde gözlük ve süper seksi kırmızı, altın ve sarı tonlarında siyah bolo kravattan oluşuyor. Başka bir mor takım elbise, ama çok daha yumuşak bir tonda (The Wind Rises'ı henüz izlemediyseniz, gri olduğunu düşünmeniz affedilebilir). Bu takım elbiseyi filmin nazik başrol oyuncusu Jiro giyiyor. Mavi bir kravat ve kuş gözlemciliği havası veren büyük bir şapkayla bu iki parçayı kendisine ait kılıyor. Kalemi de oldukça şık. Ghibliverse'de okul üniforması bile övülmeye değer. Hayao Miyazaki'nin oğlu Goro Miyazaki'nin filmi From Up on Poppy Hill karakterlerinden Shun, kendi üniformasını büyük bir güvenle taşıyor. Görünüşe bakılırsa pek çok erkek gibi o da tepeden tırnağa (yani ayak bileğine kadar) lacivertin en kusursuz tonu içinde son derece rahat hissediyor. Sadece beş yaşında olan Ponyo'nun Sōsuke'si (sağdaki), Studio Ghibli'nin en genç moda ikonu. Bu özel görünüm, sadeliğin önemli olduğu yönündeki terzilik fikrini destekliyor. Aynı zamanda Bottega Veneta'nın manbag kralı Jacob Elordi'nin çantasına benzer yeşil kovasıyla da oldukça iyi anlaştığını söylemek gerekiyor. Howl (soldaki) HER ZAMAN havalıdır; Jonathan Anderson'ın bu yılın başında Loewe kapsül koleksiyonunun konusu olarak Howl's Moving Castle'ı seçmesinin nedenlerinden biri de muhtemelen bu. Bu özel sahnede, Bowie kodlu emo sihirbazı, dar siyah bir pantolonun nasıl başarılı bir şekilde kombinlenebileceğini gösteriyor (görünüşe göre işin sırrı, dalgalı bir gömlek). Jeremy Allen White ve Only Yesterday'den Toshio ve Taeko gibi gerçek stil guruları, risksiz günlük bir gardırobun temelinin kalın bir beyaz tişört ve güvenilir bir kot pantolon olduğunu biliyor. Eğer bir oğlum olacaksa, umarım 1995 yapımı Whisper of the Heart filmindeki azimli, sevgi dolu, eğitimli ve yetenekli Seiji (sağda) gibi bir karakter olur. Umarım o da onun gibi, Ametora tarzında klasik parçalar giyer. Ametora: 1980'ler ve 90'larda, Japon geleneksel tarzına Amerikan ilhamı katarak tasarlanan günlük kıyafet tarzına verilen isim. 'American' ve 'traditional' kelimelerinin birleşiminden geliyor. Modern Japon sokak stilini şekillendiren tarz olarak biliniyor. Bej trençkot: Yürüyen, konuşan bir domuzun bile uçuyormuş gibi görüneceği kadar şık bir gardırop kahramanı. Bu görünümden alınacak ipucu, gizemli bir zarafet havası yaratmak için altına başka toprak tonlarındaki parçalarla giymek gerekir. Studio Ghibli'nin en az önemsenen eseri Ocean Waves aynı zamanda en tarz sahibi olanıdır. Televizyon için yapılan proje, Saeko Himuro'nun I Can Hear the Sea romanına dayanıyor ve bir lise aşk üçgenini konu alıyor. Bu üçgenin bir noktası, Noah mağazasından alışveriş yaptığına inandığım son derece havalı bir adam olan Taku. Taku'nun en iyi arkadaşı Yutaka (solda) daha çok J.Crew'dan giyinen bir adam. Tarzı tanıdık ve sade ama asla sönük değil. Tişörtündeki XL şeritler ve kot pantolonunun kıvrık tarzı, Tombo'nun normalde sade olan kıyafetini cadı arkadaşı Kiki kadar büyülü kılan nüanslar. Ve Galler Bonner x Adidas'ın katlanmış dilli ayakkabıları bir sansasyona dönüştürmesinden yıllar önce Tombo'nun onları (burada yakın çekim) giydiğini söyleyebilirim. Tombo gibi Kiki'nin babası da çok suratsız bir adam. Burada kırmızı, mavi, beyaz ve köstebek derisini birleştirerek biraz risk alıyor ama kesinlikle karşılığını veriyor. Bu beni meraklandıran bir görünüm, acaba renklerle daha çok mu eğlensem? Kırmızı v yakalı süveteriyle Kiki's Delivery Service'ten Okino kadar zarif görünen yalnızca bir anime baba var ve o da My Neighbour Totoro'nun Tatuso'su. Hiç kimsenin bu başyapıtı izleyip de 'vay be, bu adam gerçekten giyinebiliyor' diye düşünmediğinden neredeyse eminim. Gömleğin kollarının kıvrık olması, kot pantolonun geniş paça stili, balıkçı şapkanın güvensiz yerleşimi. Bu işi biliyor.