Hacı Sabancı - Babamdan Ne Öğrendim?

Röportaj: Kaan Sancar
Fotoğraf: Ömer Faruk Gökalp

Çocukluğumu düşündüğümde babama dair hatırladığım ilk anı, hafta sonları birlikte hamburgerciye gittiğimiz ve burada geçirdiğimiz keyifli dakikalar. Bu anıya dair aklımda yer edinmiş detaylardan biriyse kimi haftalar hamburgerciye gitmeden önce babamın iş yoğunluğu nedeniyle önce ofisine uğrayıp sonra oraya gittiğimiz. Şunu net hatırlıyorum; babam ofiste ilgilenmesi gereken işlerle uğraşırken ben de orada oyuncaklarımla oynardım. Babam o zamanlar da şimdi olduğu kadar çalışkan biriydi fakat ailesini de hiçbir zaman arka plana atmazdı.

Ben küçükken babamla daha çok hafta sonu vakit geçirirdik. Hafta içi o işte olurdu. Bense okula giderdim. Şimdi ise bu oldukça değişti. Artık hafta içi birlikte daha çok vakit geçirme fırsatı buluyoruz, çünkü beraber çalışıyoruz.

Babamı en iyi tanımlayan kelimelerden birinin 'adil' olduğunu düşünüyorum. Kendisi hem iş hayatında hem de özel hayatında adil olmaya oldukça önem verir. Bunun kişiliğinin en öne çıkan özelliklerinden biri olduğunu söyleyebilirim. Babam hakkında, şunu da belirteyim: Kimseye haksızlık yapmak istemez ve kimseye haksızlık yapmaz da.

Babam için 'İyi ki var!' dediğim tek bir an yok, bu cümleyi neredeyse her zaman kuruyorum. Kendisinden şimdiye kadar çok fazla şey öğrendim ve ondan hâlâ öğreneceğim çok şey olduğunu düşünüyorum. Her zaman şu duayı ederim: Allah annelerimizi, babalarımızı yanımızdan eksik etmesin.

Babamdan öğrendiğim birden fazla erdem var fakat en önemli ikisini belirtmem gerekirse bunlar; dürüst olmak ve adalet. Bu erdemleri olabildiğince hayatıma yansıtıyorum. Bunu yapmak da öncelikle iç huzurumun artırmasını sağlıyor.

Babam yalan konusunda asla taviz vermez ve kendisine yalan söylenmesine asla tahammül edemez.

Babamın her yönünü ayrı ayrı seviyorum, beğeniyorum ve kendime örnek alıyorum. Kendisi benim için bir yol gösterici; bir idol niteliğinde. Rahmetli dedem Hacı Sabancı ve rahmetli Sakıp Amcam da idol olarak gördüğüm diğer kişiler.

Babamla gurur duyduğum özel bir an belirtmemi isterseniz gerçekten belirtemem. Ben onunla her an, her zaman gurur duyuyorum.

Babamın en sevdiği, yapmaktan en çok zevk aldığı aktivite Beşiktaş maçlarına gidip maçları canlı olarak tribünden izlemek. Kendisinin koyu bir Beşiktaş taraftarı olduğunu söyleyebilirim. Ben ve kardeşlerim de öyleyiz. Bu nedenle maçlara çoğu zaman birlikte, kalabalık bir şekilde, gidiyoruz. Bu maç sırasında aramızda oldukça keyifli bir atmosferin oluşmasını sağlıyor. Bir de üstüne Beşiktaş galip geldi mi değmeyin keyfimize!

Babamın sanata karşı oldukça büyük bir ilgisi var. Annemle birlikte, 'Arzu - Ömer Sabancı Sanat Koleksiyonu' ismini verdikleri bir çağdaş sanat koleksiyonları var. Ayrıca şunu da eklemeliyim: Kendisi Türk çağdaş resim sanatına ve sanatçısına destek olmayı hiçbir zaman ihmal etmeyen biri. Bu noktada ben de bir bakıma öyleyim. Göz zevkimize hitap eden ya da misafirlerimizin baktıklarında beğeneceklerini tahmin ettiğimiz eserleri satın alıyoruz.

Babamla birçok ortak yönümüz var. Mesela, o da ben de oldukça detaycıyızdır. Detaylara önem verir, bu doğrultuda hareket ederiz. İkimiz de koyu Beşiktaş taraftarıyız. "Beşiktaş âşığıyız." da diyebilirim bu noktada. İşimize ve çalışmaya önem veren kişiliklere sahip olmamız ve sanata değer vermemizin de diğer ortak özelliklerimiz arasında bulunduğunu söyleyebilirim.

Babamdan öğrendiğim en önemli hayat derslerini şu şekilde açıklayabilirim: O bana dürüst ve iyi bir insan olmanın, devletine ve milletine faydalı bir birey olmanın ve insanları kırmamanın ne kadar önemli olduğunu öğretti. Ben ve kardeşlerim de bu ilkeler doğrultusunda yetiştik.

Sabancı Ailesi'ne mensup olduğum ve böyle bir soyadı taşıdığım için gurur duyuyorum. Sabancı soyadının önemi ailenin varlıklı olmasından değil; bu topraktan aldığını bu toprağa vermesi, iş gücü yaratması ve yükümlü olduğu vergiyi yine devletine vermesinden gelmektedir. Ben de, babam gibi, ailemin bu geleneğini devam ettirip ülkeme ve milletime faydalı bir birey olmak istiyorum.