Bir keşif ve arınma hikâyesi: İlker Kaleli
Hakkında net bir yorumunuz olmasa da çoğunluğun katıldığı gibi ‘cool’ tanımını sonuna kadar hak ediyor. Kararlı duruşu, sakin tavrı ve muzip bakışları bunu destekleyen diğer başlıca özellikleri. Bu aralar gözlerin aradığı İlker Kaleli’den bahsediyorum… Kendi deyimiyle şu sıralar ‘devre arası’nda olan Kaleli ile kendini keşfetme çağını konuştuk.
Şu ana kadar paylaştıklarımızdan anladığım kadarıyla İlker artık insanlara emek sarf etmeyi ya da başkaları tarafından anlaşılmayı kafaya takmayı (Tabii ki hak edenin yeri ayrı.) bırakmış. Hatta iki kedisi olduğunu ve insanlardan çok hayvanlara düşkünlüğünün arttığını da belirtiyor bu yorumum üzerine.
"İki kedim var, görsen acayipler. Mahallenin bütün giriş-çıkışı bunlarda. Bazen bütün gün onları izliyorum, aynı evdeyiz ama bambaşka dünyalar yaşıyoruz. Merhamet seviyem hayvanlar söz konusu olduğunda çok yüksek. Öyle böyle değil; merhametin üst seviyesi ne ise orada benimki. İnsanlardan artık gitgide uzaklaşıyorum. Bu biraz yaşadıklarımla, biraz da insanlığa olan inancımı kaybetmekle alakalı… Sosyalleşme şeklim de galiba değişiyor artık; kedilerimle kedi gibi oluyorum ve bu bana çok iyi geliyor. Hayvanların hesapsız ilişkilerini seviyorum. Bugün biriyle tanıştığın zaman bile şunu hissediyorsun: İki kafa karşılıklı duruyor ve karşındakinin kafasından geçen çarpmaları, bölmeleri, hesapları, kitapları gözünden görüyorsun artık. Bu tarz ilişkilere artık yerim kalmadı, dolayısıyla hemen uzaklaşıyorum öyle ortamlardan. Gerçekten samimi olduğuna inandığım, filtresiz insanlarla karşılaştığım zaman enerjimi harcamaya dikkat ediyorum."
Bu cümleleri üzerine bu konuda kendisiyle hemfikir olduğumu belirtip artık enerjisi iyi gelmeyen insanları hayatımdan direkt çıkardığımı da dile getiriyorum…
"En güzeli! Ben de çok eledim öyle insanları hayatımdan. Öyle olacağına hiç olmasın daha iyi." diyerek beni destekliyor İlker.
Gerek genel tavrı ve gerekse oturup kalkmasıyla sakin bir adam olduğuna kanaat getiriyorum. Peki en çok nelere sinirlenip tepki gösterir bu adam? Beni bekletmeden devam ediyor; "Ben hep sakinim. Ama işle ilgili bir olay olduğunda, bana ya da tanımadığım birine de yapılsa haksızlığın her türlüsünün karşısında ve yalan söylendiğinde sinirleniyorum. Bir de insan kandırmaya çalışan tipler vardır, onlara sinirlenmiyorum acıyorum sadece."
İnsanlara had bildirme konusunda ne kadar başarılı olduğunu merak ediyorum.
"Öyle şeylerle eskiden uğraşırdım, artık direkt uzuyorum. Çünkü gerçekten kimseyle uğraşacak bir halim kalmadı. Kendimle uğraşıyorum o bana yetiyor."
