Remake: İnsanlar cehenneminden kaçış
Yazı Tolga ÜYKEN
Hava sıcak olunca, insan ne kadar uykusuz olursa olsun sabahın köründe uyanıveriyor. Bütün gece kitaplara gömülmüş, kafa patlatmış, sabahı sabah etmiş ve kendimi yatağa ancak gün aydınlanınca atıvermiştim. Fakat ne yazık ki birkaç saat geçmeden uyandım. Gözlerimi açmamla yanımda yatan Sezai'yi fark etmem bir oldu. "Oğlum kaç kere dedim, yatma yanımda diye… Zaten terden çarşafa yapışmışım, bir de kıllı kıllı seni çekemem Sezai!" diye bağırdım. Bağırmamla, Sezai'nin çevik bir şekilde yataktan kalkması bir oldu. Uzun kollarıyla önce kapı kirişine, oradan da gardırobumun kenarına tutunarak masanın üzerine sıçradı. Muhteşem fizyonomisinin hakkını veriyordu Sezai. Zira kendisi bir şempanzeydi.
Sezai'yle nasıl tanıştım, beraber yaşamaya nasıl başladık? Bunların hepsine sonra geleceğim. Önce kendimi tanıtayım. Ben, Veli Rahman. 24 yaşındayım. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Moleküler Biyoloji ve Genetik Mühendisliği Bölümü'ne birincilikle girdim. Fakülteye girdiğim yıllarda, gazetelerin hafta sonu eklerinin dönemsel olarak hazırladığı 'Geleceğin Meslekleri' listelerinde genetik mühendisliği her zaman zirveye oynardı. Onun gazıyla, aldığım çok yüksek puanı, bu bölümü seçerek değerlendirmeye karar verdim. Pişman olmam, uzun sürmedi.