Derin ve içten: Kerem Bürsin
"ABD'deki evimizde her zaman Türk gibi, Türk kültürüne bağlı yaşayıp konuşsak da uzun yıllar yurt dışında yaşadığım için İngilizce'ye en az onlar kadar hakimdim. Bu yüzden de insanlar Türk olduğumu söylediğimde bana inanmıyordu." diyerek buraya dönmesinin asıl sebebini anlatıyor. Hazır evdeki yaşamlarından konuyu açmışken ona hemen evde en çok hangi Türk yemeklerinin yapıldığını soruyorum. Evlerinde klasik bir Türk ailesi olduklarını, annesinin dolmadan kuru fasulyeye kadar her türlü yemeği yaptığını söylüyor, bunun üzerine. "Bu konuda İstanbul'da büyümüş gibi hissediyorum kendimi." diyerek yemek konusunda da şanslı olduğunu belirtiyor.
"O dönem bir kimlik karmaşası da çıktı ortaya. Bir yandan ABD'de bir proje çıksa da bir Türk olarak oyunculuğumu konuşturayım diye bekliyordum. Bir yandan kanının son damlasına kadar Türk'sün ama hayatın boyunca yurt dışında yaşamışsın, Türkiye'de seni kabul edecekler miydi? Hayat bir şekilde gitmen gereken yola doğru sizi yönlendiriyor. Tabii o günlerde Türkiye'ye yerleşmek aklımın ucundan bile geçmiyor... Oyunculuk üzerine bir müddet daha deneyip en kötü ihtimalle marangozluk yaparım diye düşünüyordum." diyen Kerem Bürsin, marangozluk konusunda tıpkı babası gibi oldukça yetenekli olduğunu da belirtiyor hemen. Bir atölyesinin olmasını çok istermiş... "Oyunculuk yapmasam ne olacaktı ki? Deniz kıyısında bir evim olur, evlenir çoluk çocuğa karışır yaşarım diye düşünüyordum." diyerek hayatında gerçekten basit şeylerden mutlu olduğunu da belirtmiş oluyor. Garaja kapanıp bir şeyler yapmak, daha lise yıllarından beri babasıyla edindiği bir hobi: "İnsanın kendi elleriyle bir şeyler yaratması çok güzel bir his, 'Ne güzel bunu ben yarattım,' diyorsunuz." Bu tür şeylere eli de son derece yatkınmış. Bu konuda babasından 'Başkası yapabiliyorsa neden biz de yapamayalım?' mottosunu bir hayat dersi olarak çıkarmış kendine: "Babamdan kaptığım en iyi özelliğim sanırım bu."