Kocamustafapaşa'nın en güzel abisi: Can Yılmaz
2001 "Anadol ile nostalji turu"
Her filmden sonra "Gişe beklediğimiz gibi olacak mı?" diye bir gerginlik oluyor mu diye soruyorum. "Aslında her zaman bir gerginlik oluyor," diye cevap veriyor; "Film, izleyici için 90 dakika, ama bizim için öyle değil. Mesela 'Arif v 216'ya biz altı ay evvel başladık. Öncesinde de belki iki üç senedir konuşuyorduk bunu. Altı ay önce ekipler toplandı; dekor, kostüm, mekân ve oyuncular için çalışmalara başlandı. Diyelim ki Mayıs'ın 29'unda başlayacağız. Çekimler de 30 Ağustos'ta bitecek. Sonraki altı ay da montaj, renk, ses, ışık, afi şle geçecek. Film, Ocak 2018'de çıkacak ama biz birkaç yıldır onun için uğraşmış oluyoruz. Bu süre boyunca sen neredeyse her hafta bunu düşünüyorsun. Filmine her ilaveye bunun karşılığını seyirciden alacak mıyım diye, her espriye bu acaba fark edilir mi diye bakıyorsun."
Bir film çekmeye nasıl karar verdiklerini merak ediyorum, bu kez. "Biz hep hikâyeler kurarız," diye anlatıyor Can Yılmaz; "Muhabbet olur, komik ulan bu hikâye deriz, onu geliştiririz; bazen unutur, yeni bir hikâye geliştiririz. Bir gün gelir, 'Bu sene film yapalım,' deriz. O zaman da senelerce heybeye attığımız şeyler içinde hangisini yapacağımıza karar veririz. 'Arif v 216'yı neredeyse 'G.O.R.A'dan beri düşünüyorduk."